W małej wiosce, pośród zielonych pól, żył Romek – mały, czerwony traktorek o wielkim, złotym sercu. Chociaż był tylko jednym z wielu traktorów pracujących na tych polach, Romek wyróżniał się niezwykłą zdolnością do odnajdywania zagubionych zwierzątek.
Pewnego dnia, podczas pracy na polu, Romek usłyszał ciche piszczenie dochodzące spod kupy siana. Gdy podjechał bliżej, odkrył małą, przerażoną myszkę.
„Nie bój się, jestem Romek. Jak mogę ci pomóc?” – zapytał traktorek.
„Mam na imię Mila. Zgubiłam się i nie mogę znaleźć drogi do mojego domu,” – odpowiedziała myszka ze łzami w oczach.
Romek nie mógł pozostawić małej Milki samej. Wziął ją na swoją przednią ładowarkę i razem wyruszyli na poszukiwanie domu myszki.
Po drodze spotkali Jasia, konia, który również zgubił się podczas spaceru po lesie. Romek postanowił pomóc również jemu. Teraz trójka przyjaciół szukała drogi do domu dla każdego z nich.
Romek, z pomocą swojego niezawodnego radia, nawiązał kontakt z innymi traktorami w okolicy. Razem stworzyli drużynę poszukiwawczą, by pomóc zwierzętom wrócić do domu. Podczas tej przygody, traktorek i jego nowi przyjaciele przeżywali zabawne chwile, rozwiązywali zagadki i uczyli się, jak ważna jest współpraca.
Po dniu pełnym przygód, wszystkie zwierzęta bezpiecznie wróciły do swoich domów. Romek doprowadził myszkę Milę do jej norki, a konia Jasia do jego stajni.
„Romku, jesteś prawdziwym bohaterem! Dziękuję, że pomogłeś mi wrócić do domu,” – powiedziała Mila, ściskając traktorek swoim małym ogonkiem.
„Ja również Tobie dziękuję, Romku. Twoje złote serce sprawiło, że wróciłem bezpiecznie” – dodał Jasio, klepiąc Romka kopytem po karoserii.
Romek uśmiechnął się, wdzięczny za dobre uczynki, które mógł wykonać tego dnia. Wiedział, że choć jest tylko traktorkiem, jego złote serce może czynić wielkie rzeczy.
Od tamtej pory wieści o dobroci Romka rozniosły się po całej wiosce, a każde zgubione zwierzątko wiedziało, że może liczyć na pomoc traktorka o złotym sercu.
Koniec.
